Βίαια Τρένα

Βίαια Τρένα

Βίαια τρένα

Φονικές γραμμές

Σκοτώνουν αθώα σώματα

Ψυχές

Όχι ανθρώπινο λάθος

Μα έγκλημα ειδεχθές

Ενός κράτους θαμμένου

Αιώνια στο χθες

Βίαια τρένα

Εξουσία και

Καταστολή

Το τέρας αποκτά ανθρώπινη μορφή

Γελάει και κρύβεται κάτω απ' τη στολή

Με δρεπάνι τέμνει στα δύο τη ζωή

Λαμαρίνες εκτοξεύονται

Πυρπολώνται στη βοή

Οι δολοφόνοι απαντάνε μονάχα με σιωπή

Την ώρα που ουρλιάζουν και

Καίγονται οι νεκροί

Βίαια τρένα

Τρόμος και

Καπιταλισμός

Σβήνουν του Απόλλωνα το φως

Φλέγεται απόψε ο ουρανός

Τα σύννεφα δακρύζουν διαρκώς

Πνίγει τα παιδιά ο κρατικός κλοιός

Το αίμα απλώνεται λοιμός

Μαραίνει τα χωράφια σαν ιός

Στο Σύμπαν αντηχεί αχός

Κραυγή κι οδυρμός

Βίαια τρένα

Σφάζουν τη Ζωή

Μα η μέρα μεγάλωσε 

Ήρθε η στιγμή 

Για πειναλέους αγώνες

Εξέγερση στυγνή

Στους δρόμους το δίκιο θα κριθεί

Στους δρόμους η φωνή μας 

Θα σπάσει τη σιγή

Το μίσος μεγαλώνει 

Ανάβουν οι πυρσοί

Που φωτίζουνε της νύχτες μας 

Πυρπολούν τη φυλακή

Οι ουρανοί ανοίγουνε

Ακούγεται βροντή

Το Σύμπαν λευτερώνει ιαχή

Εκτοξεύει με οργή

Πύρινη Αστραπή

Το φονικό κράτος καίει και τιμωρεί

Στις στάχτες του απάνω 

Θα κάνουμε γιορτή

Θα χορέψουμε σαν Νύμφες 

Σε Απολλώνια τελετή

Με αστέρια και κοχύλια 

Δεόμαστε την Αυγή

Με πόθο και βροχή

Ποτίζουμε την χέρσα τούτη γη

Θα φυτέψουμε καρπούς 

Θα θρέψουμε τη Ψυχή

Την Άνοιξη

Την Ελευθερία

Τη Δίψα μας για Ζωή

Βίαια τρένα

Δεν υπάρχουν πια

Στο Σύμπαν ρέει η αστροφεγγιά

Στο δάσος παίζουν και πάλι τα παιδιά

Τον Ήλιο περιμένουν με αυτόφωτη χαρά

Μέσα μας αιώνια 

Θεριεύει η φωτιά

Λιώνει τα δεσμά 

Και μας σχηματίζει

Σε αέναα πουλιά 

Μας ταξιδεύει σε μέρη

Όμορφα και θαλερά

Μας θρέφει και μας κοιμίζει

Κάτω απ' την ιτιά

Μας οδηγεί εκεί που πάντα 

Η Ζωή ανθίζει

Ανατέλλει Ξαστεριά

Μην τη φοβάσαι τη φωτιά

Όπως βρυχάται μακριά

Το φως καμιά φορά πονάει

Τα μάτια μας τα τυφλά

Μας οδηγεί σε μονοπάτια

Απόκρυφα

Μυστηριακά

Εκεί που θα νικήσουμε

Του σπήλαιου τη σκοτεινιά

Ο Απόλλων θα αναφανεί

Πίσω απ' τα βουνά

Εκεί που το Σύμπαν

Μας αναγεννά

Εκεί που η Λυκαυγή

Διανθίζεται ξανά

Μαντήλια ανεμίζει

Με χρώματα στολίζει

Τον Ήλιο και τη Λευτεριά

Cane Libero

Ίριδα (Δαγρέ) Παππά

*Όλες οι φωτογραφίες ΕΚΤΟΣ από την 2η (προέρxεται από την ιστοσελίδα Eurokinissi// Αντώνης Νικολόπουλος) είναι δικές μου.

**Η πρώτη είναι τραβηγμένη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Κομοτηνής, η τρίτη στην Λευκάδα και η τελευταία τραβήχτηκε μέσα από αεροπλάνο, μία Ανατολή κάπου πάνω απ' το Αιγαίο...

***Φτου ξελευθερία σε όλα....